Раҳбар ӯро барои хидматрасонӣ бурд, аммо ӯ барои гирифтани фоҳишаҳо вақт надошт. Ва ёрдамчии хуб метавонад уро дар табъи бад гузорад? Хусусан аз он ки вай зебост ва худаш барои танаффус аз кор зид нест. Ман ҳам ӯро бо чангкашак ба кор мебарам. Ва махсусан бо шланг. )))
Лилия| 35 руз пеш
Ман алоқаи ҷинсӣ мехоҳам :-P
Кристофер| 25 руз пеш
чунин рақами хуб. Ман ҳам мехоҳам....
нависед| 51 руз пеш
Хонуми фарбеҳ, вале ба ҳар ҳол хеле мувофиқ барои як ќаламфури. Воқеан, ҷавон ба ӯ сахт нарасид, рифоларо ба ҷинси хеле лоғар гузошт! Танҳо баъдтар ӯ таъми онро пайдо кард. Аммо ба ҳар ҳол, як-ду бор дикташ танҳо аз мањбали вай афтод, ӯ ба ин гуна кӯзаҳои барҳаво одат накарда буд! Эҳтимол, ӯ қаблан танҳо занони ҷавонро бо мањбалҳои танг мебурд.
Мирон| 49 руз пеш
Вай зани лоғар аст, аммо бо хараш хуб ба назар мерасад, боллазату шањдбори ва мудаввар. Аз ин рӯ, ман фикр мекунам, ки синаи вай не, балки хараш буд, ки марди ӯро фиреб дод! Дар охири навор хонум ба таври возеҳ мақъадашро зери шиками худ гузошт, аммо мард гӯё ба он аҳамият надод.
Ба шумо лозим аст
Ман бояд бигӯям, ки хонум хеле ботаҷриба аст - пеши ӯ то ҳадди имкон таҳия шудааст! Афсӯс, ки вай хеле кам мемаксад - вай ин корро ба таври возеҳ ба таври касбӣ иҷро мекунад! Вақте ки хурӯс ба чунин даҳони ботаҷриба меафтад, шумо мехоҳед, ки хонум онро то авҷи худ бикӯшад ва кончаро фурӯ барад. Ва он гоҳ, вақте ки хушнудии шумо танҳо берун аз миқёс буд, вай идома макидани хурӯс ӯ оҳиста ва зич! Ва баъд, пас аз каме танаффус, хуб аст, ки хонумро ба пизда андохта, оҳиста-оҳиста ӯро дароз кардан мумкин аст!
Кто кочет
Раҳбар ӯро барои хидматрасонӣ бурд, аммо ӯ барои гирифтани фоҳишаҳо вақт надошт. Ва ёрдамчии хуб метавонад уро дар табъи бад гузорад? Хусусан аз он ки вай зебост ва худаш барои танаффус аз кор зид нест. Ман ҳам ӯро бо чангкашак ба кор мебарам. Ва махсусан бо шланг. )))
Ман алоқаи ҷинсӣ мехоҳам :-P
чунин рақами хуб. Ман ҳам мехоҳам....
Хонуми фарбеҳ, вале ба ҳар ҳол хеле мувофиқ барои як ќаламфури. Воқеан, ҷавон ба ӯ сахт нарасид, рифоларо ба ҷинси хеле лоғар гузошт! Танҳо баъдтар ӯ таъми онро пайдо кард. Аммо ба ҳар ҳол, як-ду бор дикташ танҳо аз мањбали вай афтод, ӯ ба ин гуна кӯзаҳои барҳаво одат накарда буд! Эҳтимол, ӯ қаблан танҳо занони ҷавонро бо мањбалҳои танг мебурд.
Вай зани лоғар аст, аммо бо хараш хуб ба назар мерасад, боллазату шањдбори ва мудаввар. Аз ин рӯ, ман фикр мекунам, ки синаи вай не, балки хараш буд, ки марди ӯро фиреб дод! Дар охири навор хонум ба таври возеҳ мақъадашро зери шиками худ гузошт, аммо мард гӯё ба он аҳамият надод.
Ман ҳамин тавр мезанам.